۱- امام على علیه السلام:
اعْلَمُوا أَنَّهُ لَیْسَ لِهَذَا الْجِلْدِ الرَّقِیقِ صَبْرٌ عَلَى النَّارِ فَارْحَمُوا نُفُوسَکُمْ فَإِنَّکُمْ قَدْ جَرَّبْتُمُوهَا فِی مَصَائِبِ الدُّنْیَا أَ فَرَأَیْتُمْ جَزَعَ أَحَدِکُمْ مِنَ الشَّوْکَهِ تُصِیبُهُ وَ الْعَثْرَهِ تُدْمِیهِ وَ الرَّمْضَاءِ تُحْرِقُهُ فَکَیْفَ إِذَا کَانَ بَیْنَ طَابَقَیْنِ مِنْ نَارٍ ضَجِیعَ حَجَرٍ وَ قَرِینَ شَیْطَان
بدانید که این پوست نازک تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم کنید، شما در مصیبتهاى دنیا آزمایش کرده اید که وقتى خارى به بدن یکى از شما مى رود و یا به زمین مى خورد و خونى مى شود و یا شن هاى داغ پایش را مى سوزاند چگونه بیتابى مى کند؟! پس، چگونه خواهد بود اگر میان دو لایه از آتش قرار گیرد و هم بسترش سنگ و همدمش شیطان باشد؟!
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۲۶۷ ، خطبه ۱۸۳
۲- پیامبر صلى الله علیه و آله:
لَو أَنَّ دَلوا صُبَّ مِن غِسلینٍ فى مَطلَعِ الشَّمسِ لَغَلَت مِنهُ جَماجِمُ مَن فى مَغرِبِها؛
اگر یک سطل از چرک و خون دوزخیان در شرق عالم ریخته شود بر اثر آن جمجمه کسانى که در غرب عالمند به جوش مى آید.
امالى (طوسى) ص ۵۳۳، ح ۱۱۶۲
۳- پیامبر صلى الله علیه و آله:
أَدنى اَهلِ النّارِ عَذابا یَنتَعِلُ بِنَعلَینِ مِن نارٍ یَغلى دِماغُهُ مِن حَرارَهِ نَعلَیهِ؛
کم عذابترین اهل جهنم دو کفش از آتش به پا دارد که از حرارت آنها مغزش به جوش میآید.
(کنزالعمال، ج۱۴، ص۵۲۷، ح۳۹۵۰۷)
۴- پیامبر صلى الله علیه و آله:
إنّ أکثر ما یدخل النّاس النّار الأجوفان: الفم و الفرج.
دو چیز میان تهى بیش از همه مردم را به جهنم مى برد: دهان و شرمگاه.
نهج الفصاحه ص ۲۷۵ ، ح ۶۰۷
۵- پیامبر صلى الله علیه و آله:
أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ النَّارَ أَمِیرٌ مُتَسَلِّطٌ لَمْ یَعْدِلْ وَ ذُو ثَرْوَهٍ مِنَ الْمَالِ لَمْ یُعْطِ الْمَالَ حَقَّهُ وَ فَقِیرٌ فَخُورٌ.
اولین کسى که به جهنم مى رود فرمانرواى قدرتمندى است که به عدالت رفتار نمى کند و ثروتمندى که حقوق مالى خود را نمى پردازد و نیازمند متکبر.
امالی(مفید) ص ۹۹ – عیون الاخبارالرضا ج ۲ ، ص ۲۸ ، ح ۲۰ – بحار الانوار(ط-بیروت) ج ۶۶ ، ص ۳۹۳ ، ح ۷۵
۶- پیامبر صلى الله علیه و آله:
إِنَّ لِجَهَنَّمَ بَاباً لَا یَدْخُلُهَا إِلَّا مَنْ شَفَى غَیْظَهُ بِمَعْصِیَهِ اللَّهِ تَعَالَى.
جهنّم را درى است که جز کسى که با معصیت خداى تعالى خشم خود را فرونشاند، از آن وارد نمى شود.
تنبیه الخواطر ج۱، ص ۱۲۱
۷- قال الله تعالی:
یا عیسی … هی(جهنم) دَارُ الْجَبَّارِینَ وَ الْعُتَاهِ الظَّالِمِینَ وَ کُلِّ فَظٍّ غَلِیظٍ وَ کُلِّ مُخْتَالٍ فَخُور
به عیسى علیه السلام وحى شد که : جهنم سراى جباران و سرکشان ظالم است و جایگاه هر تندخوى خشن و هر متکبر مغرورى.
کافى(ط-الاسلامیه) ج ۸ ، ص ۱۳۶، ح ۱۰۳
۸- پیامبر صلى الله علیه و آله:
وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ بَشِیراً لَا یُعَذِّبُ اللَّهُ بِالنَّارِ مُوَحِّداً أَبَداً
سوگند به آن کس که مرا نوید دهنده برانگیخت، خداوند هرگز یکتا پرست را در آتش عذاب ندهد.
امالی(صدوق) ص ۲۹۶ – توحید(صدوق) ص ۲۹، ح ۳۱
۹- امام صادق علیه السلام:
إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ النَّارِ فِی النَّارِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا أَنْ لَوْ خُلِّدُوا فِیهَا أَنْ یَعْصُوا اللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ الْجَنَّهِ فِی الْجَنَّهِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی الدُّنْیَا أَنْ لَوْ بَقُوا فِیهَا أَنْ یُطِیعُوا اللَّهَ أَبَداً فَبِالنِّیَّاتِ خُلِّدَ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ تَعَالَى- قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلى شاکِلَتِهِ قَالَ عَلَى نِیَّتِهِ.
جهنمیان از این رو در آتش جاویدانند که در دنیا نیّتشان این بود که چنانچه تا ابد زنده بمانند تا ابد خدا را نافرمانى کنند و بهشتیان نیز از این رو در بهشت جاویدانند که در دنیا بر این نیت بودند که اگر براى همیشه ماندگار باشند براى همیشه خدا را فرمان برند. پس، جاودانگى هر دو گروه به سبب نیتهایشان است. آنگاه حضرت این آیه را تلاوت کردند: «بگو هر کس طبق نیت خود عمل مى کند».
محاسن ص ۳۳۱ ، ح ۹۴ – کافى(ط-بیروت) ج ۲، ص ۸۵ ، ح ۵
۱۰-امام على علیه السلام:
اَلا وَ مَن اَکَلَهُ الحَقُّ فَاِلَى الجَنَّهِ وَ مَن اَکَلَهُ الباطِلُ فَاِلَى النّارِ؛
بدانید که هر کس در راه حق از دنیا برود، به بهشت و هر کس در راه باطل از دنیا برود، به جهنم مى رود.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص ۳۷۴ ، نامه ۱۷
۱۱- امام کاظم علیه السلام:
الْحَیَاءُ مِنَ الْإِیمَانِ، وَ الْإِیمَانُ فِی الْجَنَّهِ، وَ الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ، وَ الْجَفَاءُ فِی النَّارِ.
حیا از ایمان و ایمان در بهشت است و بد زبانى از بى مهرى و بدرفتارى است و بدرفتارى در جهنم است.
تحف العقول ص ۳۹۴ – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج ۷۵، ص ۳۰۹ ، ح ۱
۱۲- امام حسین علیه السلام:
الْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ نَجَاهٌ مِنَ النَّارِ.
گریه از ترس خدا سبب نجات از آتش جهنّم است.
جامع الاخبار(شعیری) ص ۹۷
۱۳-پیامبر صلى الله علیه و آله:
مَنْ قالَ: اِنّى خَیْرُ النّاسِ فَهُوَ مِنْ شَرِّ النّاسِ وَ مَنْ قالَ: اِنّى فِى الْجَنَّهِ فَهُوَ فِى النّارِ؛
هر کس بگوید: من از همه مردم بهترم، او بدترین مردم است و هر کس بگوید: من بهشتى هستم، او جهنمى است.
نوادر(راوندى) ص ۱۱
۱۴- امام صادق علیه السلام:
الْخَیْرُ کُلُّهُ أَمَامَکَ وَ إِنَّ الشَّرَّ کُلَّهُ أَمَامَکَ وَ لَنْ تَرَى الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ إِلَّا بَعْدَ الْآخِرَهِ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ الْخَیْرَ کُلَّهُ فِی الْجَنَّهِ وَ الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النَّارِ
همه خوبیها و بدیها در مقابل توست و هرگز خوبى و بدى واقعى را جز در آخرت نمیبینى، زیرا خداوند همه خوبیها را در بهشت و همه بدیها را در جهنم قرار داده است.
تحف العقول ص ۳۰۶
۱۵- پیامبر صلى الله علیه و آله:
مَنِ اشْتاقَ اِلَى الْجَنَّهِ سارَعَ اِلَى الْخَیْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهى عَنِ الشَّهَواتِ؛
هر کس مشتاق بهشت است، به سوى نیکى ها مى شتابد و هر کس از جهنم بترسد، از هوا و هوس روى مى گرداند.
نهج الفصاحه ص ۷۲۶ ، ح ۲۷۶۸
منبع : شهید آوینی old.aviny.com
احادیث این بخش با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار “جامع الاحادیث نور” بازبینی شده اند.
-
1 موعظه و پند و اندرز
-
2 خیر و شر
-
3 غفلت
-
4 بهشت
-
5 عذاب
-
6 زهد و زاهد
-
7 اخلاق
-
8 فسق
-
9 نفس
-
10 حرص